page-header

GRUPA AA

Anonimowi Alkoholicy (AA) – dobrowolne, samopomocowe grupy osób uzależnionych od alkoholu etylowego, tworzone w celu utrzymania trzeźwości własnej i wspomagania innych alkoholików w jej osiąganiu. Podstawą filozofii AA jest Dwanaście Kroków AA.

Na dzień 1 stycznia 2007  (Główne Biuro Służb AA, w polskim AA używa się nazwy Biuro Usług Ogólnych) oszacowało, że w około 116 773 grupach A.A. w co najmniej 150 krajach, spotyka się około 2 085 125 członków.

GRUPA AA

SPOTKANIA ODBYWAJĄ SIĘ WE WTORKI O GODZ. 19:00.

Zapraszamy tych, którzy potrzebują pomocy.

Telefon kontaktowy: 694 209 368

Preambuła AA

Tekst „Preambuły” odczytywany jest zwykle na początku spotkania Anonimowych Alkoholików (mitingu AA), przed przejściem do wypowiedzi na uzgodnione, obrane przez grupę tematy:

Anonimowi Alkoholicy są wspólnotą mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się nawzajem doświadczeniem, siłą i nadzieją, aby rozwiązywać swój wspólny problem i pomagać innym w wyzdrowieniu z alkoholizmu.Jedynym warunkiem uczestnictwa we wspólnocie jest chęć zaprzestania picia. Nie ma w AA żadnych składek ani opłat, jesteśmy samowystarczalni poprzez własne dobrowolne datki.Wspólnota AA nie jest związana z żadną sektą, wyznaniem, działalnością polityczną, organizacją lub instytucją, nie angażuje się w żadne publiczne polemiki, nie popiera ani nie zwalcza żadnych poglądów.Naszym podstawowym celem jest trwać w trzeźwości i pomagać innym alkoholikom w jej osiągnięciu.

Anonimowi Alkoholicy są anonimowi, ponieważ wspólnota AA rządzi się zasadami, a nie jest rządzona przez osoby. Anonimowość gwarantuje, że imię, nazwisko, praca, zawód nie zostaną ujawnione.

Wspólnota AA nie angażuje się w publiczne polemiki, nie zajmuje stanowiska w jakichkolwiek sporach. Najważniejszym celem dla uczestników jest pozostać trzeźwym i pomagać innym alkoholikom osiągnąć trzeźwość.

Jakich działań nie podejmuje AA

  • nie rejestrują uczestników;
  • nie angażują się w badania, ani ich nie finansują;
  • nie włączają się do jakichkolwiek komisji czy agend społecznych;
  • nie śledzą ani nie kontrolują swoich uczestników;
  • nie stawiają diagnoz lekarskich i nie udzielają porad psychiatrycznych;
  • nie dają leków i nie zapewniają zwolnień lekarskich, usług pielęgniarskich, sanatoryjnych, zatrudnienia;
  • nie oferują usług religijnych;
  • nie pomagają w sprawach mieszkaniowych, życiowych, finansowych i socjalno-bytowych;
  • nie udzielają porad rodzinnych ani zawodowych;
  • nie obiecują nikomu rozwiązania problemów życiowych.

Anonimowi Alkoholicy pokazują jedynie, w jaki sposób uczestnicy sami nauczyli się żyć bez alkoholu. Konsekwentnie nie zabraniają też swoim uczestnikom indywidualnego i prywatnego angażowania się w powyższe przedsięwzięcia zawodowo lub społecznie.

HISTORIA

NA ŚWIECIE

Miejscem założenia AA były Stany Zjednoczone. Inicjatorem był makler giełdowy Bill W. (William Griffith Wilson). Drugim współzałożycielem był dr Bob (Robert Holbrook Smith). Jego pierwszy dzień nieprzerwanej trzeźwości 10 czerwca 1935 uważa się za symboliczną datę narodzin ruchu.

Swoje korzenie organizacyjne ruch miał w Grupach Oksfordzkich. Po odłączeniu się od nich ok. 1938, gdy spotykały się już 3 (jeszcze bezimienne) grupy, ich uczestnicy zdecydowali się spisać swoje doświadczenia. W 1939 roku ukazała się książka “Anonimowi Alkoholicy” i od jej tytułu wziął swoją nazwę cały ruch.

W 1940 powstaje pierwsze biuro do obsługi ruchu. Publikacje artykułów w prasie i życzliwy stosunek wielu lekarzy sprawiły, że na początku lat 40. ruch zaczął się szybko rozwijać. Na jubileuszowym zjeździe w Saint Louis w 1955 Bill W. i pozostali weterani przekazują wszystkie sprawy związane z ruchem jemu samemu.

PIERWSZY DZIEŃ NIEPRZERWANEJ TRZEŹWOŚCI DOKTORA BOBA

W ostatnich latach pojawiły się nowe, zatwierdzone przez Służby Światowe AA publikacje dotyczące historii Wspólnoty Anonimowych Alkoholików. I tak Fundacja Biuro Służby Krajowej AA w Polsce wydała książkę “Przekaż dalej”. Zawiera ona Kalendarium, a w nim, na stronie 435 informację: “10 czerwca: ostatni kieliszek doktora Boba”. W treści książki sytuacja ta jest opisana dokładniej. Doktor Bob pił poprzedniego dnia i 10 czerwca trząsł się tak, że żeby móc przeprowadzić operację, musiał się napić. Dostał w tym celu piwo (od Billa W.) i bliżej niezidentyfikowane środki uspokajające.

W POLSCE

PIERWSZE INFORMACJE DO POLSKI DOTARŁY OK. 1957. W POZNAŃSKIM CZASOPIŚMIE “TRZEŹWOŚĆ” MŁODY SOCJOLOG DR. ZBIGNIEW WIERZBICKI OPUBLIKOWAŁ 12 TRADYCJI. CENZURA ZATRZYMAŁA 12 KROKÓW ZE WZGLĘDU NA ODWOŁANIE SIĘ DO BOGA W TRZECH MIEJSCACH.

Grabowska zaczęła prowadzić zajęcia grupowe oparte na założeniach programu 12 kroków. Grupa ta zaczęła samodzielnie funkcjonować na jesieni 1974 roku, a później przyjęła nazwę “Eleusis”, i tę datę uznają polscy AA za swój początek.

Do 1980 r. powstało 5 grup. Jako czwarta lub piąta w kraju, właśnie w 1980 r. powstaje pierwsza w Warszawie grupa “Odrodzenie”, a wraz z nią do ruchu włączył się jego sympatyk dr med. Bohdan Woronowicz. W 1982 roku, przy okazji organizowanej przez Instytut Psychoneurologiczny (dzisiejszy Instytut Psychiatrii i Neurologii) w Warszawie konferencji Klubów Abstynenckich, odbyło się pierwsze ogólnopolskie spotkanie grup AA, na którym powołano 6-osobową Tymczasową Krajową Służbę Anonimowych Alkoholików.

W 1984 roku w Poznaniu odbył się Pierwszy Zjazd Wspólnoty AA w Polsce. Uczestniczyli w nim przedstawiciele 34 (wg innych źródeł – 38) grup AA. Wybrano wówczas pierwsze struktury służebne i nawiązano kontakt z europejskim AA. Kolejne Zjazdy AA miały miejsce w Zawierciu (1986) i we Wrocławiu (1988).

W 1985 zaczęło ukazywać się pierwsze czasopismo, które później po połączeniu się ze “Zdrojem” daje początek obecnemu dwumiesięcznikowi “Zdrój”. 14 sierpnia 1995 została zarejestrowana fundacja “Biuro Służby Krajowej Anonimowych Alkoholików w Polsce” i otrzymała upoważnienie do publicznego reprezentowania AA również jako osoba prawna. Fundatorami zostali psycholog mgr Maria Matuszewska z Poznania i lekarz Bohdan Woronowicz z Warszawy.

Dwanaście Tradycji AA

To podstawowe reguły według których grupy funkcjonują, kontaktują się pomiędzy sobą oraz „światem zewnętrznym”.

  1. Nasze wspólne dobro powinno być najważniejsze; wyzdrowienie każdego z nas zależy bowiem od jedności anonimowych alkoholików.
  2. Jedynym i najwyższym autorytetem w naszej wspólnocie jest miłujący Bóg, jakkolwiek może się On wyrażać w sumieniu każdej grupy. Nasi przewodnicy są tylko zaufanymi sługami, oni nami nie rządzą.
  3. Jedynym warunkiem przynależności do AA jest pragnienie zaprzestania picia.
  4. Każda grupa jest niezależna we wszystkich sprawach, z wyjątkiem tych, które dotyczą innych grup lub AA jako całości.
  5. Każda grupa ma jeden główny cel: nieść posłanie alkoholikowi, który wciąż jeszcze cierpi.
  6. Grupa AA nie powinna popierać, finansować ani użyczać nazwy AA żadnym pokrewnym ośrodkom ani jakimkolwiek przedsięwzięciom, ażeby problemy finansowe, majątkowe lub sprawy ambicjonalne nie odrywały nas od głównego celu.
  7. Każda grupa powinna być samowystarczalna i nie powinna przyjmować dotacji z zewnątrz.
  8. Działalność we wspólnocie powinna na zawsze pozostać honorowa, dopuszcza się jednak zatrudnianie niezbędnych pracowników w służbach AA.
  9. Anonimowi Alkoholicy nigdy nie powinni stać się organizacją; dopuszcza się jednak tworzenie służb i komisji bezpośrednio odpowiedzialnych wobec tych, którym służą.
  10. Anonimowi Alkoholicy nie zajmują stanowiska wobec problemów spoza ich wspólnoty, ażeby imię AA nie zostało nigdy uwikłane w publiczne polemiki.
  11. Nasze oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na reklamowaniu, musimy zawsze zachowywać osobistą anonimowość wobec prasy, radia i filmu.
  12. Anonimowość stanowi duchową podstawę wszystkich naszych tradycji przypominając nam zawsze o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami itp.

Dwanaście Kroków AA

12 kroków – zbiór zaleceń dla osoby uzależnionej, członParafia Niskowa, grupa AAka grupy samopomocowej 12 kroków, które systematycznie stosowane i wymieniane z innymi uczestnikami mają pomóc uczestnikowi wspólnoty wyzwolić się z uzależnienia.

Program ten został wypracowany przez Anonimowych Alkoholików, a następnie zaadaptowany przez inne wspólnoty. W każdej ze wspólnot ze względu na jej główny cel zmienia się brzmienie pierwszego Kroku, miejsce alkoholu zastępuje uzależnienie, któremu dane grupy są poświęcone.

  1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem.
  2. Uwierzyliśmy, że siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.
  3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
  4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny.
  5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
  6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru.
  7. Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.
  8. Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
  9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
  10. Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.
  11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas, oraz o siłę do jej spełnienia.
  12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków, staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.